IJkpunten voor solvabiliteit en netto-schuldquote

Afgelopen jaren is gebleken dat voldoende reserves noodzakelijk zijn om conjuncturele risico’s op te kunnen vangen. Voor een duurzaam financieel herstel is groei van het eigen vermogen dan ook noodzakelijk. Tegelijk zal de schuldenlast verder omlaag moeten.
Om deze ontwikkeling te toetsen, willen we vooral de solvabiliteit en de netto schuldquote volgen.

a. Solvabiliteit
Als norm voor de solvabiliteit stellen we de volgende kwalificatie voor:

We streven ernaar om onze solvabiliteit terug te brengen op het niveau van 2008.
Komende jaren is onze solvabiliteit echter nog onvoldoende. Op basis van deze MPB neemt ons eigen vermogen toe tot € 50 miljoen in 2020. Daarna groeit het eigen vermogen met ca.
€ 6 miljoen per jaar. In dit groeitempo zal onze solvabiliteit verbeteren tot matig in 2025, voldoende in 2032 en tot goed in 2040. Om 10 jaar eerder, in 2030, op dit niveau te komen zouden we de komende jaren de toevoeging aan het eigen vermogen moeten verdubbelen. Dit achten wij op dit moment niet haalbaar. Wel willen we jaarlijks bij de afwegingen in het kader van de MPB en bij de resultaatbestemming in de jaarrekening bezien of het eigen vermogen sneller aangevuld kan worden.  

b. Netto schuldquote
In de MPB 2016-2019 hadden we al aangegeven, dat de netto schuldquote lager moet zijn dan 90% willen we spreken van een financieel gezonde situatie. Voor de schuldquote houden we de volgende normering aan:

Een gezonde verhouding tussen gemeentelijk bezit betaald met schulden versus de jaarlijkse inkomsten is maximaal 90%. Stijgt deze verhouding boven de 100% richting de 130% dan moeten we ons echt zorgen gaan maken, en komt deze boven de 130% dan is verstandig om (direct) maatregelen te treffen door inkomsten te verhogen en/of schulden terug te brengen. We zien, dat de schuldquote de laatste jaren verbetert en inmiddels schommelt rond de 90%. We willen de komende jaren onze schuldquote tenminste op het huidige niveau handhaven.